برای من یاد گرفتن این قانون زمان زیادی برد، اما سرانجام به من ثابت شد که تو نمی توانی بیش از آنچه از هستی دریافت می کنی به آن بدهی. من سال های بسیاری را قربانی بی خبری از این قانون بودم. روزگار سختی بر من گذشت تا باور کردم اگر چیزی را به عنوان بها بدهم، چیزهای بیش تری بدست خواهم آورد. اما این رابطه واقعاً وجود دارد و نتیجه ی قانون ِ دادن و باز پس گرفتن است.
این ها نمونه های اندکی از شهادت های من هستند که وقتی چیزی را به کائنات می فرستم به کارشان می برم:
من این چیز را به پیش می فرستم و می دانم که با این کار هم فرستنده و هم گیرنده را سعادتمند می کنم.
عشق آسمانی، از طریق من، تمام چیزی را که من هستم، تمام چیزهایی را که می دهم، و تمام چیزهایی را که دریافت می کنم، پر برکت و چند برابر می کند.
من به تمام کسانی که امروز به آن ها برخورد می کنم افتخار می کنم، و در تمام آن ها تقدس را می بینم.
من می دانم که هستی خیر است، و من نیکی های خودم را به سویش می فرستم تا چند برابر شود.
---
فقط چیزهای خوب بده و فقط چیزهای خوب بگیر. این قانون اینطوری کار می کند. همیشه، بدون هیچ استثنایی. عالی نیست؟